Kazamaty SCEK, ul. Boleść 2
Czas trwania wystawy: 16 kwietnia – 14 maja 2024
Galeria czynna codziennie w godz. 14:00-19:00, wstęp wolny
Wernisaż: 15 kwietnia 2024, godz. 18:00

Wystawa pt. Struktury – inne światy to ekspozycja kilkunastu tkanin, każda z nich pokryta jest odrębną fotograficzną materią, pierwotnie zmodyfikowanym obrazem istniejących faktur. Tkaniny zawieszone w przestrzeni dzielą ją na obszary dostępne zmysłowo. „Struktury” oznaczają granice postawione w przestrzeni, które mogą stać się labiryntem w poszukiwaniu emocji we wnętrzu. Każdy ruchomy obraz oddziela poszczególne fragmenty przestrzeni. Intensywność barwy
i półprzezroczystość tkanin mają znaczenie w momencie interakcji osób znajdujących się pomiędzy nimi. Mroczne fotografie to metafora refleksji autorki na temat rozpadu materii
i mechanizmów jej przekształcania w nowe obiekty. Ich interpretacja może być różnorodna, kontrasty barwne i refleksy barw mogą niekiedy wzbudzić napięcie. Struktury różnią się między sobą, widoczne częściowo, odkrywają pęknięcia materii i barwy – jedna poprzez drugą.

Oprawa muzyczna w trakcie otwarcia wystawy w opracowaniu kompozycji autorstwa Szymona Komornickiego.

Dr hab. Anna Plewka – od 1995 r. pracownik dydaktyczno-naukowy na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1991-1996 studiowała na Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. W 1996 r. obroniła pracę magisterską;
dyplom pt. Spotkanie, w Pracowni Projektowania Mebli prof. Zbigniewa Wójcickiego na Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie; teoretyczna praca magisterska pt. Warsztaty Wiedeńskie napisana pod kierunkiem mgr Józefa Mrozka. W 2009 r. obroniła pracę doktorską
pt. Relacje światła w nowoczesnej architekturze wnętrz na Wydziale Operatorskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi pod opieką
dr hab. Mariusza Dąbrowskiego. W 2019 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego na Wydziale Operatorskim w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera
w Łodzi.

Zainteresowania fotograficzne artystki były na początku powiązane ze studiami na Wydziale Architektury Wnętrz. Zapis fotograficzny był elementem dokumentacji, a z czasem stał się kreacją.
Przestrzeń, pejzaż i człowiek są głównymi tematami działań, wszystko związane z rysunkiem
i projektowaniem. W ostatnich latach realizacja zdjęć związana jest z „historią życia” polskich domów i ukształtowanych na przestrzeni wielu pokoleń wnętrz. Szczególne zainteresowania koncentrują się wokół optyki, różnorodności postrzegania przestrzeni i przetwarzania zdjęć. Zainteresowanie tematem fotografii w od dawna istniejących wnętrzach oraz poszukiwania estetyczne wiążą się z zaciekawieniem przestrzeniami z historią w tle i opierają się
na wykonywanym w przeszłości zawodzie wyuczonym, związanym z kreacją wnętrz mieszkalnych, umiłowaniem do kontrowersyjnych połączeń detali wyposażenia oraz upodobaniem
do wpatrywania się i rejestrowania światła, barwy i przestrzeni w fotografii. Powodem moich poszukiwań fotograficznych i interpretacji teoretycznych jest ciekawość odnosząca się
do ludzkiego życia i przedmiotów istniejących w przestrzeni domu. Fotografia może istnieć
w oderwaniu od tradycyjnego rozumienia pojęcia. Modyfikacje plastyczne wykorzystywane
w działaniach są na pograniczu technik: ciemni analogowej i cyfrowej.