Warsztaty skupiały się na niewerbalnej komunikacji miasta z człowiekiem. Zastanawialiśmy się jak przekazać emocje na formy plastyczne? Koncentrowaliśmy się na materiale, który posłużył nam jako medium. Poznaliśmy go od każdej strony i zbadaliśmy jego możliwości poprzez eksperymenty. Każdy z uczestników mógł dzięki temu sprawniej kreować swoją pracę będącą odpowiedzią na pytanie zadane na początku warsztatu. Uczestnicy poza badaniem materiałów mieli za zadanie świadomie “przebywać” w mieście. Uruchomiliśmy bardziej wyczulony sposób poruszania się w  tkance miejskiej. Zależało nam na otwarciu młodzieży i wyostrzeniu oka na to co nie jest widoczne na co dzień. Do efektu końcowego – stworzenia instalacji, potrzebowaliśmy zaobserwowanych emocji i refleksji nad tym jakiego rodzaju “miejskie” bodźce uruchamiają w nas przyjemne uczucia, a które z nich negatywne.

Prowadzenie: Ewa Hiller, designer artysta
Katarzyna Moszczyńska, designer, artysta

Warsztaty akustycznej ekologii oraz dźwiękowego pojmowania miasta.

Dźwięki otaczają nas od najwcześniejszych chwil życia. Już w łonie matki zaczynamy słyszeć i reagujemy na dźwięk. Słuchanie odbywa się nieustannie. Słyszymy nawet we śnie, dlatego obudzi nas sygnał budzika. W ciągu dnia otaczają nas nieustannie dźwięki o różnym charakterze, różnej głośności, natężeniu i znaczeniu. Krajobraz akustyczny (Soundscape) ciągle się zmienia. Miejski różni się od wiejskiego, a audiosfera nocy odróżnia się od tej za dnia. Aktywne słuchanie może stanowić ciekawą i pouczającą praktykę codzienności.

Warsztaty stanowić będą rodzaj kilkudniowego procesu twórczego, który doprowadzi do stworzenia  dźwiękowego, performancu, instalacji dźwiękowej, koncertu miasta/natury.

Część warsztatów poświęciliśmy na tzw. „czyszczenia uszu”. Przeprowadziliśmy zestaw ćwiczeń ze słuchania i tworzenie dźwięków w duchu Akustycznej Ekologii Murraya Shafera oraz Deep Listening, Pauline Oliveros. Aktywnie słuchaliśmy oraz tworzyliśmy dźwięki przy pomocy, ciała, głosu lub niewielkich instrumentów. Wybraliśmy się w teren aby odbyć spacery dźwiękowe i zrealizować terenowe nagrania dźwiękowe (field recording). Spróbowaliśmy rozpoznawać i świadomie usłyszeć dźwięki, poznaliśmy świat szmerów i hałasów, które nas otaczają. Wzieliśmy udział w ćwiczeniach związanych z dźwiękiem, własnym głosem i ciałem w przestrzeni. Sprawdziliśmy, czy możliwy jest ruch bez dźwięku i zbadamliśmy czy istnieje cisza. Ważnym elementem pracy warsztatowej będzie namysł nad dźwiękową rolą architektury w mieście oraz znaczeniem dźwięków przyrody ożywionej, nieożywionej i człowieka  jako składowych audiosfery miasta.

///

Słuchokrąg to neologizm użyty w piśmie Zwrotnica wydawanym przez Tadeusza Peipera w latach 20-tych w Krakowie. Pisano wówczas o coraz bardziej to popularnym wynalazku radia w notatce
“O radjofonie” : “…Radjofon stanie się przedmiotem tak powszechnym i używanym, jak dzwonek elektryczny. I przyczyni się niemało do wytworzenia w człowieku nowej wizji świata. Świat się zmniejsza a zwiększa się widnokrąg i słuchokrąg człowieka. Zmienia się człowiek…” *

Prowadzenie: Krzysztof Topolski Arszyn