Galeria Stara Prochownia, ul. Boleść 2,
czynna codziennie w godz. 13:00-20:00, wstęp wolny
Czas trwania wystawy: 11 stycznia – 5 lutego 2018
Jeden z najciekawszych malarzy polskich, znany był bardziej za granicą, niż w kraju, przede wszystkim w Kanadzie. Urodził się 5 września 1937 roku w Warszawie. W czasie II wojny światowej, jego ojciec trafia do obozu koncentracyjnego w Mathausen i tam ginie wiosną 1945 roku podczas próby ucieczki. Od tej pory – wraz z bratem Apolinarym – wychowywany jest przez matkę. Bardzo szybko się usamodzielnia. Zaczyna interesować się metaloplastyką i malarstwem. Razem z bratem uczęszcza na zajęcia do ogniska plastycznego na warszawskiej Pradze. Jego zdolności artystyczne zauważa wybitny polski malarz Aleksander Kobzdej i prof. Zygmunt Tomkiewicz, u którego studiuje w prywatnym studium na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie kontynuuje naukę w Studium Wincentego Śliwińskiego. W roku 1958 zaczyna wystawiać swoje prace. Jego dokonania budzą coraz większe zaciekawienie.
W latach 1962-1967 jest współorganizatorem niezależnych wystaw na murach obronnych starej Warszawy, przede wszystkim na Barbakanie. Lokalizacja jest strzałem w dziesiątkę: codziennie tamtędy przechodzą tłumy turystów, w tym bardzo wielu zagranicznych. Prace między innymi: Jana Naliwajki, Zbigniewa Kupczyńskiego, Janusza Wagnera czy braci Smolarków, stają się rozpoznawalne i chętnie kupowane przez przybyłych gości. Waldemar Smolarek jest aktywnym uczestnikiem i organizatorem wielu formalnych i nieformalnych wystaw. Jego twórczość nabiera cech uniwersalnych: od metaloplastyki, którą parał się we wczesnych latach młodzieńczych, poprzez grafikę aż po prace olejne na płótnie i papierze. Jednak przede wszystkim zajmuje się sztuką abstrakcyjną. Choć nie jest to już wiodący kierunek – epoka Kandinsky’ego, Klee’a, Pollock’a czy Malewicza minęła – to abstrakcjonizm nadal cieszy się dużym zainteresowaniem – a sam Waldemar Smolarek zaczyna odnosić sukcesy. Jego prace nie są wtórne, wnoszą oddech świeżości. Kontestuje rzeczywistość i tradycję. Tak jak jego wielcy mistrzowie, tak i on odrzuca wszelkie formy realistycznego przedstawienia. Jego obrazy także nie mają odniesienia w świecie realnym. Bezustannie poszukuje nowych form, ale odrzuca wszelkie figury. Maluje, ale nie używa żadnych konkretnych przedmiotów. Jego formą staje się: pion – poziom, linia, plama.
To malarstwo, którego głównym założeniem było odejście i wyzwolenie się od konkretnego tematu, rzeczywistości oraz zrezygnowanie z naśladowania natury. W 1968 roku emigruje z Polski. Początkowo przebywa w Szwecji, a następnie wyjeżdża do Kanady. Mieszka w Vancouver. Cały czas tworzy. Spotyka się i współpracuje z wieloma uznanymi malarzami, między innymi z Salvadorem Dali, co nie jest bez znaczenia dla jego twórczości artystycznej. Prace Waldemara Smolarka, wystawiane są na całym świecie. Wiele z nich trafia do światowych galerii i muzeów, a także do prywatnych kolekcjonerów. Był artystą zaangażowanym społecznie. Przekazywał swoje obrazy na cele charytatywne, między innymi wspierające fundacje walki z rakiem. Należał do twórców światowej kultury, co zostało docenione w „Who is who in the World”. Umiera nagle w Vancouver 22 sierpnia 2010 roku.
