Galeria Abakus, ul. Jezuicka 4
Czas trwania wystawy: 8 kwietnia – 9 maja 2022
Galeria czynna codziennie w godz. 14:00-19:00, wstęp wolny

Maria Matyja-Rozpara urodzona w Zatorze. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie na Wydziale Architektury Wnętrz i Malarstwa. Na wydziale Malarstwa uzyskała tytuł doktora sztuki.

W swoim dorobku ma prace wykonane różnymi technikami – pastele, rysunki, malarstwo, instalacje, prace z papieru unikatowego i inne. Twórczość prezentowała na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą.

Działalność artystyczna Marii Matyi-Rozpary charakteryzuje się bardzo spójną i zdyscyplinowaną wizją. Surowe i eleganckie obiekty o zdecydowanej ale wąskiej gamie barwnej – czerwień biel, indygo, barwy achromatyczne wykonane są wyłącznie z organicznych materiałów, głównie z papieru wypreparowanego z włókien roślinnych, czasem z elementami kamienia, tkaniny, drewna. Często przyjmują formy struktur biologicznych. Układy przez nie tworzone są uporządkowane, bywają koncentryczne, mogą tworzyć ciągi.

W wielu przypadkach prace układają się w cykle, co daje możliwość rozwinięcia tematu, wgłębienie się weń. I jest to ważne, bo natura i kultura nie wyczerpują pojemności tych prac.

Wystawy prac Marii Matyi-Rozpary można analizować na na kilku poziomach. Ze względu na charakter prac, które często ujawniają budowę możemy zrekonstruować proces twórczy. Drugi poziom to wymowa prac i zawarty w nich przekaz. Trzecim, który można by nazwać wartością dodaną jest aranżacja przestrzeni wystawowej, starannie przemyślana, adaptująca konkretne, inne za każdym razem warunki galerii.

Prezentowane obiekty albo przybierają formy przestrzenne, albo poprzez odsłonięcie ażurowości struktury tę przestrzenność sugerują, nawet jeśli w istocie są płaskie. Pojęcie „przestrzenności ” – pojemności można odnieść również do wyrazu i wymowy prac.

W pracach Marii Matyi-Rozpary zaobserwować można jedność natury i kultury i związanych z nimi Tajemnicy.

Obiekty bywają zaskakujące, czasem budowane na zasadzie paradoksu. Czy odsłonięcie nitkowatej struktury (obiekt Ps 42) to ukazanie ostańca, formy zniszczonej? Czy raczej obraz rusztowania – podstawy? A może rodzajem modlitwy i medytacji jest tu proces twórczy.

Na Wystawie zatytułowanej „Wszystkie nurty i fale Twoje przeszły nade mną” eksponowane są obrazy, serigrafie i obiekty z papieru wypreparowanego z włókien roślinnych. Prace powstały w ciągu ostatnich lat i są wyrazem namysłu nad szeregiem ważnych dla autorki zagadnień. Zawierają refleksje nad wiarą, kulturą, trwaniem. Tytuł zapożyczony został z Psalmu 42.