Galeria Kazamaty, ul. Boleść 2, czynna codziennie w godz.13:00-20:00
czas trwania wystawy: 21.02-08.04.2018, wstęp wolny
Lucyna Krzywik – pochodzi z Pomorza, na stałe związana z Mazowszem. Ekonomista, poetka, malarka. Absolwentka Wydziału Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Ukończyła studia podyplomowe na kierunku Malarstwo i Rysunek. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, monotypią i kolażem. Swój warsztat artystyczny doskonaliła uczestnicząc w licznych plenerach krajowych i zagranicznych. Lucyna Krzywik jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Należy do Grupy malarskiej KIERUNEK.
Lucyna traktuje przestrzeń obrazu, jako miejsce poszukiwań i twórczej wypowiedzi – przepuszcza świat, przedmiot nieustannej obserwacji, przez filtr własnej wrażliwości, przedstawiając na płaszczyźnie obrazu raz metaforyczną opowieść, raz realistyczną, wyrazistą w formie i przekazie lub tajemniczą, wręcz oniryczną. Stosując symbolikę z premedytacją wielu kwestii nie dopowiada, pozostawiając odbiorcom pole do własnej interpretacji i odczuwania dzieła.
Jej sztuka jest bowiem ciągłym poszukiwaniem i odnajdywaniem – rodzi się z wewnętrznego napięcia między spontanicznością i emocjonalnością, a harmonią i delikatnością jej natury. Bez względu na zastosowaną w jej obrazach formę wypowiedzi plastycznej (malarstwo, rysunek, monotypia) ujawnia się złożona dynamika napięć, adekwatnie wyrażających jej osobisty stosunek do otaczającej rzeczywistości i intensywnie przeżywanej codzienności, ukazując ją w coraz to nowym kontekście.
W twórczości artystki szczególne miejsce zajmuje człowiek oraz związane z nim sytuacje egzystencjalne w kontekście istoty i celu istnienia. W swoich pracach przedstawia własny, wewnętrzny świat refleksji o dążeniu do poznania i poznawaniu rzeczywistości, rozważania o radości i smutku, pasji i miłości, słowem – rozważania o poszukiwaniu miejsca realizacji ludzkiej wolności.
Rysunek traktuje jako bezpośrednią odpowiedź na endogenną potrzebę dialogu. Jak mówi: „Ołówek jest ze mną zawsze, a sięganie po niego jest naturalnym odruchem, jest okazją do zapatrzenia się we własne jestestwo, by spróbować odnaleźć się w nim, by móc nie tylko „widzieć”, ale i „zobaczyć””.
Inspiracje czerpie z otaczającego świata – własnych podróży, obserwacji rzeczywistości. Nieustanne myśli, wewnętrzny dialog, pobudzają struny jej wyobraźni. W procesie twórczym opowiada swój świat, poddając się całkowicie i szczerze temu, którędy prowadzi Lucynę jej sztuka. Nie bez znaczenia jest w nim czas, jego ulotność. Niepowtarzalność chwili sprawia, że ma poczucie odkrywania tajemnic, uczestniczenia w czymś wyjątkowym.
Wystawa „Zakamarki czasu”, to podróż, to różnorodność miejsc i sytuacji. Wielowymiarowa rzeczywistość, w której zapisuje się nasza codzienność. To również chęć zwrócenia uwagi na sprawy małe, na pozór błahe, które pozwolą dostrzec siłę drobnych gestów, niepozornych zdarzeń, zaobserwowanych miejsc, które mają swoją potęgę i swoją moc. Z takich drobiazgów, cegiełka po cegiełce, powstaje przestrzeń, w której kreuje się nasza codzienność i postrzeganie świata. To próba zwrócenia uwagi na dany moment życia, bowiem zdolność jego przeżywania, „tu i teraz” ma swoją wartość. Wystarczy zmienić perspektywę…
Wystawy indywidualne:
Listopad 2017 – „Ciepło – zimno” – Galeria RAMA w MOK w Józefowie
Maj 2017 – „Ciepło – zimno” Galeria Na Piętrze ZPAP w Łodzi
Listopad 2016 – „Nastroje” – Galeria Sztuki Współczesnej AD-HOC w Warszawie Ursus
Wrzesień 2016 – „Dwa Światy” – Galeria Centrali PKO Banku Polskiego w Warszawie
Lipiec 2016- „Myśli zatrzymane”- Galeria Sztuki GRODZKA w Krakowie
Wrzesień 2014 – „Kolory życia” – Pałac Potulickich w Pruszkowie
Kwiecień 2009 – „Metamorfozy” – Muzeum Ziemi w Chełmnie
Wystawy zbiorowe:
Warszawa, Pruszków, Milanówek, Ostrów Wielkopolski, Łódź, Łowicz, Kraków, Skierniewice, Józefów, Łowicz, Londyn, Koszedary
[/su_custom_gallery]
